Sonatine I

Donemus-Opus 47-1984-10’-Sonatine I for violin and piano. Deze Sonatine I uit 1984 heb ik gecomponeerd voor mijn dochter Borika ter gelegenheid van haar twaalfde verjaardag.Borika had toendertijd les van de bekende vioolpedagoge Davina van Wely,onder wier leiding zij deze Sonatine I dan ook heeft ingestudeerd,een werk dat jarenlang op Borika's repertoire heeft gestaan. De Sonatine I is een lichtvoetige,plezierige compositie,een muziek die voor zichzelf spreekt.Het Allegretto in tweekwartsmaat stoelt op twee thema's,die voortdurend worden gevarieerd.De pian-partij weeft vrolijk haar contrapuntische guirlandes om die van de viool heen.Het largo in de vierkwartsmaat staat in a-mineur en kan worden gezien als een uitgesponnen melodie van een lange adem,die steeds toeneemt in intensiteit en,na een hoogtepunt bereikt te hebben,meteen eindigt.De finale ,een Allegro in drie-kwartsmaat,is zowel heftiger als sneller dan het eerste deel.Het is een driedelige dans met een teder intermezzo.Voor de Sonatine in haar geheel geldt dat zij voor beide solisten heel dankbaar is,aangezien de piano volstrekt gelijk is behandeld als de viool.De Sonatine II is in 2001 gecomponeerd met dezelfde intensie's als Sonatine I,maar dan wel heftiger en iets moeilijker. JVDB------------------------Sonatine I for Violin and Piano-10’/ 1984. I wrote the Sonatina I in 1984 at the occasion of my daughter’Borika’s twelfth birthday. Borika then studied with the illustrious violin teacher Davina van Wely. It was under her guidance that Borika studied the Sonatina, and Borikas played it many times. Sonatina I is a lighthearted, pleasant piece. The core speaks for itself. The Allegretto in 2/4 measure is based on two continuously variated themes. The piano merrily decorates the violin part with garlands of counterpoint. The 4/4 A Minor Largo is a long spun-out melody. It increasingly becomes more intense and after its climax it suddenly ends. The final movement - Allegro (3/4) – is faster and more dramatic than the first movement. It is dance in three segments and includes a tender intermezzo. The Sonatina as a whole is a very rewarding piece for both the violinist and the pianist. Both instruments are equally important. Sonatina II, composed 2001, was written with the very same intentions. However it is a more dramatic, and complicated work.. JVDB

Type: Kamermuziek

Print deze pagina